Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Η απεργία της 28ης Φεβρουαρίου είναι μια ιστορική στιγμή για το λαϊκό κίνημα. Εκατομμύρια άνθρωποι, εργαζόμενοι, συμμετείχαν στην απεργία και διαδήλωσαν σε πολλές πόλεις της χώρας, απαιτώντας ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Αυτό το αίτημα είναι πολιτικό και εκφράζει την ανάγκη για τη διαλεύκανση του εγκλήματος των Τεμπών, την αποκατάσταση της αλήθειας και την τιμωρία των υπευθύνων, ανεξάρτητα από τη θέση τους, καθώς και για την εφαρμογή ενός Κράτους Δικαίου, με συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις, κοινωνικό έλεγχο, λογοδοσία και ενίσχυση της Δημοκρατίας.
Οι μεγάλες διαδηλώσεις εκφράζουν επίσης την αντίδραση των εργαζομένων και της κοινωνίας απέναντι στις οικονομικές δυσκολίες. Για την αβάσταχτη ακρίβεια, που είναι αποτέλεσμα των καρτέλ στην ενέργεια και σε πολλά είδη πρώτης ανάγκης και υπηρεσίες, εξαντλώντας τα ήδη χαμηλά εισοδήματα των εργαζομένων. Η εκτόξευση των τιμών στα ενοίκια, εξαιτίας της ανεξέλεγκτης τουριστικής ανάπτυξης που έχει προκαλέσει στεγαστική κρίση, ενώ η κυβέρνηση είτε παραμένει αδιάφορη είτε ενισχύει την κερδοσκοπία με τις πολιτικές της. Πολλοί εργαζόμενοι, ακόμα και στο Δημόσιο, αναγκάζονται να ξοδεύουν το 50% ή και περισσότερο από τους χαμηλούς μισθούς τους για να καλύψουν τις ανάγκες στέγασης. Οι δημόσιοι υπάλληλοι που εργάζονται σε τουριστικές περιοχές, ιδίως οι νεοδιοριζόμενοι, συχνά αναγκάζονται να μένουν σε σκηνές, αυτοκίνητα ή να κοιμούνται στα πατώματα των σχολείων.
Η κατάσταση επιδεινώνεται και από την έλλειψη αύξησης των μισθών. Στο Δημόσιο, η αύξηση στους μισθούς ήταν μόλις 4% πέρυσι και 1% φέτος, ενώ οι απώλειες εισοδήματος λόγω της ακρίβειας τα τελευταία 4 χρόνια ξεπερνούν το 20%. Η κυβέρνηση απαντά στο δίκαιο αίτημα των δημοσίων υπαλλήλων για πραγματικές αυξήσεις και επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού, με κατηγορίες για κοινωνικό αυτοματισμό και διαστρέβλωση της πραγματικότητας, ισχυριζόμενη ότι έχει ήδη δώσει μεγάλες αυξήσεις και ότι δεν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια. Παράλληλα, έχει προχωρήσει σε φοροαπαλλαγές για τον μεγάλο πλούτο και σε αδιαφανείς διαδικασίες με τις απευθείας αναθέσεις.
Επιπλέον, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί αυταρχικά μέτρα για να καταστείλει τη συνδικαλιστική δράση, η οποία είναι ο μόνος τρόπος αντίστασης στις εξοντωτικές πολιτικές της. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν πειθαρχικά για τη συμμετοχή τους σε απεργία, ενώ συνδικαλίστρια τέθηκε σε δυνητική αργία για την «αναξιοπρεπή συμπεριφορά» της κατά τη διάρκεια συνδικαλιστικής διαμαρτυρίας, από τον ίδιο τον υπουργό, ενώ είχε ομόφωνα αθωωθεί από το πειθαρχικό συμβούλιο.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Όλοι και όλες συμμετέχουμε στην πανεργατική πανελλαδική απεργία και στις συγκεντρώσεις την Τετάρτη 9 Απριλίου 2025.
Απαιτούμε:
1. Να παρθούν επιτέλους μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης
2. Να γίνουν άμεσα πραγματικές αυξήσεις μισθών στο Δημόσιο 20%.
3. Να νομοθετήσει η κυβέρνηση την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο ΤΩΡΑ.
4. Να σταματήσουν οι συνδικαλιστικές διώξεις και τα πειθαρχικά. Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στην απεργία.
5. Να παρθούν μέτρα ασφαλείας κι υγιεινής σε όλα τα σχολεία, με ευθύνη των δήμων και του κράτους.
